Ünlü şarkıcı Ayşegül Aldinç, katıldığı ‘Empati’ programında, kariyerinin ilk yıllarında hep Ajda Pekkan’ı taklit ettiğini söyledi.
Şarkıcı Ayşegül Aldinç, sunuculuğunu Ahmet Mümtaz Taylan‘ın
yaptığı ‘Empati’ programına konuk oldu.
Aldinç, “Kariyerimin başında Ajda’yı taklit ederdim.
Hâlâ daha şarkılarını ona benzeterek söylüyorum. Bu beni çok mutlu ediyor.
Ajda’nın şarkılarını başkaları söylememeli, söyleyecekse de onun gibi
söylemeli. Ajda Türkiye’nin en başında, Sezen ve diğerleri sonra gelir”
dedi.
‘BARIŞ MANÇO’NUN ÜÇ YENİ ŞARKISINI ALMIŞ TEK İNSANIM’
Ahmet Mümtaz Taylan’ın “Barış Manço’nun Kara Sevda’yı
sana yazdığı doğru mu?” sorusuna Ayşegül Aldinç, “Benim için değil,
yazdığı şeyi bana verdi. Ben eskiden çok cesurdum büyüdükçe törpülendi o yanım.
Kapıyı çalar içeri girerdim, ‘ben şarkı istiyorum’ derdim. O da severmiş beni
sağ olsun. Dünyada, Türkiye’de Barış Manço’nun üç yeni şarkısını almış tek
insanım ben” yanıtını verdi.
‘BENİ MAHKEMEYE VEREBİLİRDİ’
Taylan’ın “Atilla Özdemiroğlu ile yaptığın albümden
bahsediyorum, o albümü atmışsın sen, Atilla Bey’in tepkisi ne olmuştu?”
diye sorması üzerine Aldinç, şöyle konuştu:
“Evet çöpe attım. O kadar anlayışlı davrandı
ki ondan öyle bir şey beklemiyordum. Eklektik gibi geldi bana aslında, bir
bütünlüğü yoktu. Benim bütün
albümlerimin bütünlüğü olduğu söylenemez çünkü kendi üretmeyen bir insan ki
bazı şarkı sözlerim var. Üretmeyen ağırlıklı olarak bir insan başkalarından
yararlanıyor. Bu anlamda başkalarıyla iş ve gönül birliği yapıyor, böyle olduğu
zaman bir bütünlükten tabii ki söz edemiyoruz.
90’lı yıllardaki kendi albümünü
kendi yaratmayan sanatçılara baktığımızda bu eklektik olma hali zaten söz
konusu. 90’larda ozandan çok şarkıcı vardı. Sonradan kendi şarkısını yazan ve
söyleyen arkadaşlarımız daha ön plana çıktı, iyi ki de öyle oldu. İşte o
albümde olmayan bir şey vardı, tam olarak adını koyamıyorum. Atilla beni
mahkemeye verebilirdi ve hiçbir şey demedi.”
‘ANNESİNE DÜŞKÜN ÇOCUK HİKAYELERİNİN BİR KAHRAMANIYIM’
Aldinç, annesiyle olan ilişkisini de “Annemin gittiği
okullarda okudum. Sonra annem tayin oldu o kadar özledim ki annemi. Annemden
ayrı yaşayabilecek bir performans sergileyemedim. Annem etüt hocalığı ile
yanıma geldi. Kandilli Kız Lisesi’ndeki odalarda ranzanın altında yatardım,
‘Yukarıda yatarsan düşersin’ derdi. Gece annemin koynuna girerdim, sabah da
gizlice yatağıma girer yatardım. Hâlâ annemle yaşıyoruz. Çok iyi arkadaşız.
Annesine düşkün çocuk hikayelerinin bir kahramanıyım” diyerek anlattı.
