6 Şubat depremlerinin üzerinden 1 yıl 2 ay geçti.
Depremin ilk saatlerinde milli oyuncular Volkan Demirel ve Gökhan Zan’ın haykırışları olmasa, Kahramanmaraş merkezli depremlerin en çok Hatay’ı vurduğu çok geç fark edilecekti. Ancak geçen zaman gösteriyor ki durumun fark edilmesi, gerekenlerin yapılmasını sağlamadı. Hatay’da en kör nokta ise Samandağ. İlçede biraz zaman geçiren herkesin söylediği cümleyi biz de yineleyelim:
“Türkiye’de Samandağ kadar coğrafi özellikleri olup da çağını bile yakalayamamış çok az ilçe vardır.”
Bir yurttaş bu durumu şu sözle özetliyor: “Depremden önce 10 yıl gerideydik, şimdi 30 yıl gerideyiz.”
Samandağ, moloz yığınlarına seçilen yerler ve ayrıştırma işlemlerinin özensizliği açısından çok kötü bir örnek. Hasta olmayan çocuk yok. Bu plansızlıkla hastalık, ilçe insanının hem kısa hem orta hem de uzun vadede büyük dertlerinden birisi olacak gibi. İnsanlar eskiye özlem duyuyor ama eski hayat neydi, nasıldı, onu bile unutmuş.
